daha çoq küCüqüz belki ama bizimkide bir aşk öyküsü..
Şu an 15 yaşındayım.. Bundan 4 yıl önce Bizim sınıfa gelmişti.Zaten önceden bizim okulda okuyomuş.Başka bir yere gitmiş bir daha bizim okula geldi işte..ilk 1-2 ay o yoktu hayatımda sadece bir arkadaştık..Daha sonradan aşık oldum nasıl söyliceğimi bilmiyordum ..Herşeye cesaretim vardı..Ama "seni sewiyorum" bu iki kelime o kadaR zorki söyLenmesi anlatamam..Cesaretimi topladım ve Resim atolyeSindeydik bi köşeye çektim bu zor olan iki kelimeyi söyledim.. işte söyledim başardım..Olumlu bakıyordu henüz bişey söylememişti...Daha sonrasında çıkmaya başladık..Daha çocuktuk.. Elimi tuttugunda belki birşey anlamıodk .. ama buna ragmen sewioduk birbirimizi..Sonucta aşk yaş işi deildir..5-6 ay çıktık..mutLuyduk.. Ama ben birden nefret etmeye başladım.. Ne oldugunu anlamadan ayrıldık.. yaz tatilide gecTi.. tam 6.Sınıftaydık.. Sınıfa girdik ..Yanıma geldi konuşmaya çalıştı ..konuştuk..sonraLarında her gecen gün daha yakınlaşmaya çalışıyodu.. Seviomuydu bilmiorum.. Ama ben her geCen gün alışıyordum ona ve her gecen gün daha çok sewiyordum..Ama bu sefer söyleyemedim o iki kelimeyi..En sonunda ben o iki kelimeyi söyleyecekken o en yakın arkadaşıma çıkma teklifi etti.. O gün dünya başıma yıkılmıştı sanki..Ağladım,ağladım,ağladım.. Sesimi duyan olmadı..1 hafta qözümün önünde çıktılar.. Elimden birşey gelmiyordu ..Sadece susmaktan başka birşey gelmiyordu.. En sonunda ayrıldılar ..yeniDen Cesaretimi toplayarak gittim ve o iki kelimeyi tekrar söyledim.. yine olumlu bakıyordu ..tamam dedi Bidaha deneyelim dedi ... Onu dediğinden sonra iCimde bir huzur bir sevinç vardı..Ve biz yine yapamadık..Ben tam mutluyken olmadı.. Demekki bende öyle yaptım o tam mutluyken bıraktım.. Günler gecti ben hala sewiyorum.. Günler, ayLar derken koca bir sene daha gecti.. aynı sınıfta deyildik.. Ama arkadaşlığımız devam ediyordu.. Ben hala sewiyordum ..Belki biliyordu,belkide bilmiyordu .. Ama önemi yoktu.. Ben seviyordum ve sevmeye devam etcektim.. Birgün yine o iki kelimeyi kullanmaya kalkcaktımki .. Arkadaşıma çıkma teklifi etti... O günde dünya başıma yıkılmıştı.. Onlarda gözümün önünde çıkmaya başladılar.. Ve ayrıldıktan sonra ben o iki kelimeyi tekrar kullandım.. Bu sefer olumlu bakmıyorDu.. Belki nefret ediyordu benden belkide sıkılmıştı.. Bilmiyordum ne yapcagımı .. Unutamıyordum onsuz olamıyordum,ölemiyordumda onu o kadar çok seviyordumki.. Ama anlamadı..aylar gecti yine bir yıl daha doldu..Onu unutmak iCin herşeyi yapıyordum .. Başkasına gönlümü vermeye çalışıyordum olmuyordu.. Sanki mahkum gibiydim.. Çok seviyordum.. bir yıl daha gecti.. Ve Bu sene cesaretimi toplayarak gittim yanına.. "Seni sewiyorum benimle çıkarmısın" dedim.. Yine olumlu baktı ..Sevinmiştim ama henüz ortada bir şey yoktu.. Beni çekti dedi "seninle ciddi konuşalım" tamam dedim ve konuşmaya başladık.."hoş kızsın senden hoşlanmıyor değilim ama ben seni mutlu edemem" dedi.. Bende " ben seni öyle çok sewiyorumki herşeye katlanırım ama nolur ewet de bu sefer" dedim.. "tamam kabul ediyorum ama denicez eğer yapamazsak bir daha beni sewmiceksin unutcaksın" dedi.. O gün çok mutlu olmuştum.. Ama sonucta deniyoruz.. İnşallah bir daha Allah'ım beni ondan ayırmaz.. Onu çok sewiyorum..Öylesine deyil öLesiye çooookk seviyorum.. Allah'ım inş durumu benim gibi olanları ve sevdiğine kavuşamayanları kavuşturur..Alıntı...
Konu: çok acı çekmeme ragmen şimdi sewgilim.. 
Salı Mart 10, 2009 2:38 am