Nasıl oluyor da hala seni seviyorum.Hala belkiyle başlayan cümleler kuruyorum.Tekrar başlamayı sana sarılmayı düşünüyorum.Değer mi bu kısacık dünyada bu kadar üzülmeye ve birinin beni bu kadar üzmesine izin vermeye...
Belki ömrüm çok kısa bu günleri de arayacağım ama ben seni arıyorum.Seni özlüyorum...Çok özledim.Tekrar bana meleğim demeni,tatlım demeni yanaklarından öpmeni öyle istiyorum ki... Oysa ne kadar kararlıydım ayrılmaya karar verdiğimde...
Aslında yaşadıklarımızı düşününce tamirinin çok zor olduğunu hatta imkansız olduğunu düşünüyorum.Unutmam gerektiğini düşünüyorum.Herşeyi unutup tekrar başlamalıyım.Dinlenmeli yüreğim...açmamalıyım artık onu, girmemeli bir süre kimse hayatıma...Seni unutmalıyım,istemeliyim bunu,ama isteyemiyorum ...Değer misin bunlara hayatımda en sevdiğim insan olmaya...
Aslında başlarken ne güzeldi herşey benim için bilmiyordum seni kırdığımı istediğim senin daha fazla üzülmeden öğrenmendi seni sevmediğimi...Sonra inandırdın beni kendine sevdiğine, farklılıkların sorun yaratmayacağına.Düşününce bir süre olmasını istedim ben de;artık hayatta beni seven benim de sevebileceğim biri olmasını...
Başladık sonra ...Ne güzeldi o günler...Seni sevmek için uğraşıyordum.Seviyordum da...Bunu söyleyince sana, zaten beni seveceğini biliyordum demiştin.Niye zamanın akıp geçmesini ve zamanla seni sevmeyi denemedim ki...Çünkü zaman kaybetmeyelim istiyordum,seni daha fazla daha çok seviyim.Senden önce birini sevmiştim.7 yıl boyunca ...O beni sevmemişti...Biliyordum sevilmemenin acısını...Daha fazla üzülme diye...Meğer bilmeden kötülük etmişim ilişkime, yormuşum seni...
Sonra tartışmalar başladı...Neden böyle düşünüyorsun?.Siyaset ile ilgilen. Sevmiyorum diyordum. Haklıydı biliyorum eğer oy vereceksem bilmeliydim ama ne yapayım içim kararıyordu onları izlerken.Başımı örtmek isteyebileceğimi söylediğimde kesinlikle olmaz deyip öyle birşey yapacaksan beni unut demiştin.Hayatım hakkında karar verme özgürlüğümü kısıtlıyordun.Oysa farklılıkların sorun olmayacağını söyleyen sen değil miydin?Ben sana hiç karışmamıştım ki...İstediğin şeyi düşünebilirdin.
Bunları söylemek sana zor geldi mi bilmiyorum ama duymak çok zordu...Beni seven kişi yoktu sanki karşımda...Emir veren sinirli bir insan olmuştun...Konuştuğumuz zaman bunun farkında olduğunu çok gergin olduğunu söylemiştin.Yaptıklarının yanlış olduğunu düşünmen gerektiğini...falan filan...
Ara verdik sonra...Her görüştüğümüzde yine tartışmalar senin bağırmaların hakketim mi bunları bilmiyorum...Sonra hasta olduğumu öğrendim...Ameliyat olmam gerekiyordu.Üzgündüm kolay diyorlardı ameliyat için ama ya ölürsem...Sevdiklerimin yanımda olmasını istemiştim.Telefonda gelir misin hastaneye diye sorduğumda yine bağırmıştın.Ailenle şimdi tanışamam, böyle bir sorumluluğu alamam diye...Yanımda olmayacağını söyledin.Öyle içim yandı ki...Hani beni seviyordun, hiç merak etmiyecek misin? Belki beni son kez göreceksin, düşünmüyorsun değil mi?Ameliyat olacağıma bu kadar üzülmemiştim.
Ertesi gün sabah kalktım,ve beni düşünmeyen zor anlarımda yanımda olmayan birini hayatımda yer almasının ne kadar doğru olduğunu düşündüm.Aradım telefonla ayrılmak istediğimi söyledim.Bir günde nasıl böyle bir karar alırsın diye bağırmıştın yine...Emin misin diye sordun, emin olmam gerekiyordu daha fazla üzmemeliydim kendimi.Ömrümde hiç böyle üzücü bir sene yaşamamıştım.
Sonra tekrar görüştük son kez diye...Telefonda bitmiş olmasın diye... Ayrılmadan bir gün önce sana hediye almıştım onu da verdim, garipti, ayrılmayı istemiyordum ama yapmam gereken oydu.
Ayrıldık.Bir daha sana dur demiyeceğim demiştin.Bundan önce 8 kez ayrılmak istediğimi söylemiştim.Zaten kaç ay birlikteydik ki...Hiç düşündün mü bu kız neden severken ayrılmayı düşünüyor diye?Hiç farketmiyor muydun ne kadar üzüldüğümü...Görmedin bile belki sinirlerin bozuktu çünkü değil mi?Benim sinirlerim bozulamazdı...
Şimdi ayrıyız.Hayatımda kavga gürültü yok.Daha rahatım güya, yaşamım daha düzenli...ama mutlu değilim...
SEN DE İSTEDİĞİN HUZURA KAVUŞMUŞSUNDUR ARTIK...Derslerine daha fazla vakit ayırıp...düzenlidir yaşamın.
Ama ben HALA Seni tamamen kaybetmekten ve beni sevmekten vazgeçmenden korkuyorum.Anlamıyorum, çok saçma biliyorum...
Hayatımda bir sen ol istemiştim,ne diyeyim olmayacakmış demek. Keşke diyorum şimdi seni hiç tanımayıp hayatıma almasaydım sevmeseydim seni...Yada böyle sorunlar yaşamasaydık...Birbirimizi sevmenin tadını çıkartsaydık...
Zamana o kadar ihtiyacım var ki...bıraktığın beni iyileştirmek için,yaralarımı sarıp tekrar hayata başlamak için...Değer miydi bu kadar üzülmeye
alintidir..